“Het stukje eigen regie heeft een grote rol gespeeld”
‘Spannende jaren’ waren het, de jaren waarin Bas Vissers worstelde met wie hij eigenlijk was. En vooral wat hij verder met zijn leven aan moest. Een faillissement. Een onveilige thuissituatie. Geen perspectief. Op z’n 42 is het allemaal toch nog goed gekomen, en doet Bas iets nuttigs met zijn verleden. Als ervaringsdeskundige vanuit Ixta Noa staat hij Buurtteams Volwassenen Nijmegen bij, om mensen uit vergelijkbare situaties te halen. “Ik ben best wel blij dat ik zelf in de klei heb gestaan.”
Hij heeft, zegt hij nu zelf, “in zijn leven weinig mensen om zich heen gehad bij wie hij echt zichzelf durfde te zijn”. Nu weet Bas dat het alles te maken had met een persoonlijkheidsstoornis. Toen was het een recept voor ongelukken. De kroeg in Nijmegen die hij als 25-jarige met een compagnon begon eindigde met 50 duizend euro schuld. Studies gingen voortijdig mis. Bas woonde in een achterstandswijk. “Ik had een participatiebaan. Was fietskoerier bij een bakkerij die werkte met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het lukte maar niet om over de drempel te komen.”
Een ggz-traject geeft Bas inzicht in wat er werkelijk met hem aan de hand is. En vervolgens helpt het toeval een handje. “Ik liep een keer bij Ixta Noa naar binnen, waar je in het Praktijkhuis samen met andere mensen kon eten. Daar herkende ik heel veel in de plek die ik op dat moment nodig had. Het was een veilige plek. Geen deurwaarders. Geen Bas die tot over zijn oren in de schulden zat. Daar ondersteunden mensen je. Daar vroegen ze hoe het echt met je ging. Iets wat ik in jaren niet had gehad. Ik kon weer verbinden met mensen, terwijl mijn leven altijd heel erg eenzaam en gevuld was met grote problemen.”
Met nieuw gedrag experimenteren
Het is precies het zetje dat Bas nodig heeft. “Binnen het ggz-traject heb ik meer inzicht in mezelf gekregen. Je leert tools waarmee dingen anders zouden kunnen. Maar je moet ook met nieuw gedrag kunnen experimenteren. Nergens had ik daar een goede omgeving voor. Totdat ik bij Ixta Noa kwam. Ik kon daar de stap zetten om met nieuw gedrag te oefenen.”
Vrijwilliger bij Ixta Noa
Hij ontdekt ook een andere kant van zichzelf: het talent om anderen met vergelijkbare problemen te helpen. Hij begint als vrijwilliger bij Ixta Noa. “Daar kreeg ik het vertrouwen voor. Het was een heel fijne wisselwerking. Zij gaven mij de ruimte om meer mijzelf te worden. Zij merkten ook dat mijn kwaliteiten overeenkwamen met de rol van ervaringsdeskundige. Heel mijn leven heb ik de mens al interessant gevonden. Alles kwam toen bij elkaar.”
Gedetacheerd als Buurtteamedewerker
Inmiddels is Bas na een intern opleidingstraject officieel ervaringsdeskundige, en wordt hij vanuit Ixta Noa gedetacheerd bij Buurtteams Volwassenen. Zijn ervaringen? “De eerste maanden is het een beetje zoeken geweest. Uitvogelen hoe ervaringsdeskundigheid kan werken, sparren met collega’s. Kennis van de Wmo of ervaring met indicaties heb ik amper. Ik kom binnen de teams iets anders brengen. We vullen elkaar aan. Eén van de rollen die ik kan innemen is die van lotgenoot. Inwoners zien in mij een soort bondgenoot, ik heb daar zelf ook als klant gezeten. Ik merkte heel snel dat dit een andere ingang geeft. Je krijgt heel andere gesprekken daardoor. Ik ben best wel blij dat ik zelf in de klei heb gestaan.”
Toeval of niet, zijn metamorfose heeft hij ook op eigen kracht gedaan. “Het stukje eigen regie heeft een grote rol gespeeld. Dat je merkt dat je vanuit een kwetsbare situatie weer een stap vooruit kunt zetten. Dat je jezelf kwetsbaar kunt voelen. Juist het kúnnen zetten van die stappen heeft heel erg bijgedragen aan mijn herstel.”